Στο χωριό της Λευκίμης υπάρχουν δύο μεταβυζαντινοί ναοί. Ο νεότερος, μεγαλοπρεπής ναός του Γενεθλίου της Θεοτόκου. Ένας ναός που επιβάλλεται με την ταπεινότητα ως προς την αρχιτεκτονική. Η διακόσμηση είναι ιδιαίτερα λιτή στο εξωτερικό. Στο εσωτερικό, το ξυλόγλυπτο τέμπλο παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον με την συμμετρική σύνθεση δύο σκαλιστών αντωπών δρακόντων από τα στόματα των οποίων ξεπηδούν οι Ευαγγελιστές εν μέσω φλογών. Το τέμπλο συνδυάζει τοπικά «αρχαία» στοιχεία με νεωτεριστικές μπαρόκ επιδράσεις ενταγμένων σε μία ευκρινή βάση τους μορφή όπως ανιχνεύονται στη μεταβυζαντινή ζωγραφική των βαλκανικών χωρών. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι εικόνες του 1834 και του 1850. Οι εικόνες του Αϊ Γιώργη είναι δίγλωσσες σε Ελληνική και Κυριλλική γραφή. Το στυλ των εικόνων της Παναγιάς της βρεφοκρατούσας, του Χριστού και του Αγ. Προδρόμου, παραπέμπουν σε Ρωσικά αντίστοιχα. Από την άλλη ο ταπεινός και χαμηλός ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, πιθανότατα από τις αρχές του 18ου αιώνα προσφέρει σημαντικές πληροφορίες για την εκκλησιαστική αρχιτεκτονική κατά την εποχή και κοσμείται με θαυμάσιες φορητές εικόνες του 18ου και 19ου αιώνα, ανάμεσα στις οποίες ξεχωρίζουν οι παλιές ρώσικες δεσποτικές εικόνες, που σήμερα βρίσκονται στον πρόναο.
Ο ναός πανηγυρίζει στις 8 Σεπτεμβρίου και στις 14 Σεπτεμβρίου.
Εικόνα που τιμάται ιδιαίτερα από τους κατοίκους του χωριού και όχι μόνο αλλά και από τις γύρο περιοχές είναι η εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου στο παρεκκλήσι. Τέλος στο ναό φυλάσσετε ένα πολύ μικρό τεμάχιο ιερού λειψάνου της Αγίας Παρασκευής της Μεγαλομάρτυρος.
